All posts in Seyahatlerim

Barcelona’daki son günümüzde, saat 14:30’a kadar şehirde vaktimiz vardı. Valizi toplayıp, otelden check-out yaptıktan sonra, ilk iş arabayı teslim ettik sonrasında hedefimiz Sagrada Familia’ydı. Saat 10-11 arası giriş için online bilet almıştık. Böylece hiç sıra beklemeden girdik içeriye.

Alışılmış kilise ve katedrallerin ötesinde oldukça ilginç bir tasarımı olan Sagrada Familia, “Gaudi yapmış gene yapacağını” dedirtiyor insana.

Gaudi’nin doğadan esinlenerek tasarladığı bu yapı, en büyük eseri aynı zamanda.

1883’te kilisenin inşaatı başladıktan bir sene sonra göreve gelen Gaudi, 1926’daki ölümüne kadar bu yapı üzerinde çalışmış.

Gaudi’nin ölümünden sonra onun hazırladığı taslak ve planlara göre inşa edilmeye devam edilen Sagrada Familia, finansal sebeplerle yıllardır inşaatı devam ediyor. Sadece bağışlarla devam eden inşaatın ne zaman tamamlanabileceği ise bir soru işareti halen.

İlk kez 2005’teki seyahatim sırasında gezdiğim Sagrada Familia’nın inşaatı geçen yıllar boyunca oldukça ilerlemiş bence.

Farklı girişleri ve farklı cepheleri olan kilisede çok fazla detay var, sadece içeride değil, dış cephedeki detayları anlamaya çalışmak da oldukça vaktinizi alacak.  İçerisi ise, klasik bir kiliseya ya da katedrale göre oldukça aydınlık ve ferah. Gaudi ışığı çok güzel bir şekilde içeriye almış, renkli camlardan ışığın yansıması da içeride farklı saatlerde farklı ışık oyunlarına ev sahipliği yapıyor.

Kiliseyi ayakta tutan sütunların esin kaynağı ormandaki ağaçlarmış içeride gezerken bunu hissetmemek mümkün değil, yukarıdan süzülen ışık da sanki ağaçların yaprakları arasından süzülen ışık gibi..

Sagrada Familia’nın kuleleri de bana çocukken sahilde ıslak kumu elimize alıp yavaş yavaş bırakarak yaptığımız kuleleri andırıyor.

Bu kulelerden birinde asansör var ve kulelere çıkılabiliyor. 2005’te kuleye çıkmıştım. Aslında çok yüksek olmamasına rağmen, etrafta başka yüksek yapı olmamasından belki de, bir ürperti geliyor insana. Kuleden iniş ise, deniz kabuklarını andıran sarmak merdivenlerden yapılıyor. Merdivenlerden döne döne hiç bitmeyecekmiş gibi iniş yolu, neyseki arada pencereler var, durup manzarayı seyredebileceğiniz.

Gaudi’yi anmışken, Gaudi’nin şehirdeki iki önemli eserinden daha bahsetmem gerek çünkü bence Barcelona demek bence Gaudi demek.. Şehirde görülmesi gereken bir çok yapı hep Gaudi’nin elinden çıkmış.

Bunlardan ilki “Casa Mila”. “La Pedrera” (taş ocağı) olarak da bilinen bu bina, Gaudi’nin tasarladığı 8 katlı bir apartman.

1906 – 1912 yılları arasında inşa edilen bu sıradışı bina, 1984 yılında Unesco Dünya Mirası listesindeki yerini almış. İki iç avlunun yer aldığı sıradışı tasarıma sahip bina aynı zamanda şehrin ilk yeraltı otoparkına ev sahipliği yapıyor.

Binanın dördüncü katında yer alan “the La Pedrara Apartment” ilk inşa edildiği zamanki planı ve mobilyaları ile sizi Barcelona’nın o dönemki ev yaşantısına götürüyor.

Çatıdan ve çatıdaki bacalardan da bahsetmemek olmaz. Yine orijinal bir tasarım ve yine sıradışı..

Casa Mila’nın çatı katında bir de müze var “Espai Gaudi”. Gaudi’nin eserlerini anlamanızı ve ona hayran kalmanızı sağlayacak maketler, çizimler ve videolar bu kısımda sergileniyor.

2005’teki seyahatimde bu binayı gezdiğim için tekrar gezmedim. Tekrar gezmediğim ama yine bahsetmek istediğim ikinci bina ise “Casa Batlio”

Çarpıcı ön cephesi ve rengarek bacaları ile hemen dikkat çeken ve Barcelona’nın sembollerinden biri haline gelen bu bina, 2005 yılında Unesco Dünya Mirası listesine girmiş.

Eğimli yüzeyler, amorf formlar, köşesizlik Gaudi’nin vazgeçilmezlerinden bu binada da oldukça fazla kullanılmış.

Binanın en dikkat çekici noktalarından biri hiç şüphesiz, ön cepheye bakan çatı. Bir sürüngenin sırtını anımsatan bu çatının altında yer alan oda su deposu olarak kullanılıyormuş.

Casa Batlio’nun çatısındaki bacalar, diğer bacalar gibi masalsı, işlevsel ve mecburu bir öğenin masalsı bir nesneye dönüştürülmesi, binanın çatısının bile ziyaretçilerin akınına uğramasını sağlıyor. Binanın arkasında bir de teras var, arka cephe ise ön cepheye ile karşılaştırıldığında oldukça sıradan.

Barcelona seyahatinizde mutlaka ve mutlaka Gaudi’nin evlerinden en azından birini gezin.

Barcelona’da La Rambla’da son bir tur attıktan sonra, “Port Vell” olarak bilinen Barcelona’nın marinasına gittik.

1992 Olimpiyatları’nda kentsel yenileme alanlarından biri olan bu bölge günümüzde turistlerin sevdiği bölgelerden. “Maremagrum” alışveriş merkezi ve Avrupa’nın en büyük akvaryumlarından biri de burada yer alıyor.

Alışveriş merkezinde bir tur attıktan sonra, Maremagnum’da yer alan “El Chipiron Monchos” ta yemek yedik ve Barcelona seyahatimizin kapanış yemeğini paella ile yaptık, iki kişilik büyük bir tavada servis edilen paella çok lezzetliydi, hesap 36,70 eur.

Yemekten sonra valizlerimizi almaya otelimize döndük, bir taksiye atladık ve 17:35 uçağı ile yurda döndük.

Gelelim işin maliyet boyutuna; 4 günlük bu tatil bize toplam 1.350 €’ya maloldu, bu rakamın 950 €’su otel ve ulaşım (uçak, taksi, araba, motorsiklet vs.), 100 €’su biletli girişler (müzeler, gösteriler), 300 €’su ise diğer harcamalarımız (yemek, hediyelik eşyalar vs.)

Barcelona’daki son akşamımızı Flamenko gösterisine ayırmıştık. Placa Reial’de Los Tarantos  flamenko gösterisinin 22:30 seansına bilet aldık kişibaşı 10 eur’ya.

Los Tarantos’ta günde üç gösteri var, 20:30, 21:30, 22:30. Yaklaşık yarım saat süren gösteriler, her hafta değişen bir programa sahip. Bizim şansımıza, Pedro Cordoba’nın gösterisi denk geldi, çok da beğendik.

Gitar, şarkıcı ve dansçılar üçlüsünden oluşan Flamenko izlemesi oldukça keyifli bir dans. Los Tarantos’taki gösteri her ne kadar turistik olsa da fiyat-kalite endeksi oldukça yüksek bir gösteri, herkese tavsiye ederim.

Gösteri salonunda yerler numarasız, erken giren öne oturuyor. Gösteri başlayana kadar da içerideki bardan birşeyler içebiliyorsunuz.

Gösteri sonrası geciken akşam yemeğini Barselona’da son gecemiz olması sebebiyle es geçmedik ve Placa Reial’deki “Ocana” da yedik.

Orijinal dekoryonlu bu restoranda menümüzde taco pollo mexico, bravas ocana, rape a la crema, bira, su ve kahve vardı. Toplam hesap 33,40 eur ödedikten sonra saat 01:00 gibi otelimize döndük.

Barcelona’ya bir gün ara verip, Fransa sınırına yakın iki kasabaya ayırmıştık günümüzü Figueres ve Girona.

Avis’ten tek günlük, Fiat 500 kiraladık günlük 49 €’ya. Avis’in ofisi şehrin ana tren istasyonu olan “Estacio del Nord”taydı. Arabamızı aldıktan sonra şehrin tek yön sokaklarında mecburen biraz dolandık, otoyola çıkmamız neredeyse yarım saatimizi aldı.  Girona Barcelona’ya yaklaşık 100 km, Figueres ise bir 45 km daha sonra.

Önce uzaktan başlayalım dedik ve Figueres’e gittik.

Salvador Dali’nin doğum yeri olan Figueres’in günümüzde bu kadar turist çeken bir yer olmasının sebebi tabii ki de Dali.

Bir zamanlar şehrin eski tiyatro binası olan yapı 1974 yılından beri Dali Tiyatro Müzesi olarak hizmet veriyor ve dünyanın en büyük sürrealist yapısı.

Binanın üzerinde yer alan yumurta figürleri çok farklı ve enteresan.

Müzeye girişte yaklaşık bir saat sıcakta sıra beklemek zorunda kaldığımızı da söylemek zorundayım, sonradan öğrendik ki bu müze Madrid’te yer alan Prado müzesinden sonra İspanya’nın en çok ziyaret edilen müzesiymiş.

Giriş kişibaşı 12 €.  Bu müze aslında Dali’nin en büyük eseri olarak kabul edilebilir. Sürrealizm/gerçeküstücülük akımının temsilcisi olan Dali’nin eserleri oldukça ilginç ve gerçekten görülmeye değer.

Dali’nin doğduğu yere böyle bir müze kurmuş olması da takdir edilesi bence, çünkü şehrin kalkınmasının ve bu kadar turist çekmesinin tek nedeni Dali aslında.

Müzeye girdikten sonra ilk nokta avlu. Avluda sizi ilk karşıyacak eser “Rain Taxi” 1 eur ile çalışan bir düzenek taksinin içinde yağmur yağdırıyor.

Dali’ye ait tablolar, heykeller, üç boyutlu objeler ne ararsanız var müzede. Normal bir müze gezmekten biraz farklı bir deneyim, zira her köşede bir detay var farkedilmeyi ve sizi şaşırtmayı bekleyen :)

Avludan sonar girilen galeride duvarda oldukça orijinal bir tablo var. İlk bakışta sırtı dönük bir kadın görüyorsunuz uzaklara bakan. Fotoğraf makinesi ya da kamera objektifinden bakınca ise birden karşınıza Lincoln’ün portresi çıkıyor.

Bu eserin adı, “Gala Nude Looking at the Sea Which at 18 Metres Appears the President Lincoln”  yani  “Denize Bakan Çıplak Gala 18 m uzaktan bakınca ortaya çıkan Başkan Lincoln”

Müzenin en ilginç kısımlarından biri ise, orijinal bir dekorasyona ve mobilyalara sahip bir oda.

Odada yer alan her parça ayrı ayrı dururken, birkaç basamakla çıkıp bir mercekten odaya baktığınızda bir kadın yüzü göreceksiniz, bu kadın eski ünlü Amerikan artisti Mae West’miş.

Müzede bir çok oda ve bir çok eser var, bu eserlerden bazıları da Dali dışında başka Catalan ressamlara ait.

Dali’den bahsederken eşi Gala’ya olan aşkından bahsetmek olmaz. Gala, Dali’nin ilham perisi ve modeliydi bu nedenle de çok resmetmiş eşini Dali.

Oldukça ilginç bir aşk hikayeleri de var. Aslen Rus olan Gala, 17 yaşındayken İşviçre’de bir sanatoryumda tanıştığı Fransız şair Paul Eluard ile evleniyor, Cecile isim kız çoçukları 1918 yılında doğuyor.

Sürrealizm akımının kurucuları arasında sayılan eşi ile birlikte bu akım ile tanışan Gala eşi ile birlikte, 1929 yılında sürrealist ressam Dali’yi İspanya’da ziyaret ediyor. Bu ziyaret sırasında Dali ve Gala arasında doğan aşk, Gala’nın eşi ve kızını geride bırakıp, Dali ile yaşamaya başlamasıyla sonuçlanıyor.

Dali, kendisinden 10 yaş büyük olan Gala ile Gala’nın 1982’deki ölümüne kadar birlikte oluyorlar. Gala Dali’nin sadece ilham perisi olmakla kalmıyor birlikte oldukları yıllar boyunca aynı zamanda menajeri oluyor ve Dali’nin bu kadar ünlü bir ressam haline gelmesinde büyük rol oynuyor.

1989 yılında 85 yaşındaydan hayata gözlerini yuman Dali’nin mezarı müzenin mahzeninde bulunuyor. Ölümünden önceki son yıllarında da burada yaşamış.

Foto Galeri 1

Dali Tiyatro Müzesi’ndeki gezimizi tamamladıktan sonra bir de Dali’nin mücevher tasarımlarının yer aldığı sergiyi vaktimiz kısıtlı olduğu için hızlıca gezdik. Dali’nin tasarladığı 39 mücevherden oluşan sergide, yine Dali’nin hayal gücünün ne kadar geniş olduğuna ve Gala’ya olan aşkının büyüklüğüne tanıklık ettik. İşte mücevherlerden birkaç örnek..

Dali ve Figueres’e veda ederken rotamızı Girona’ya doğru çevirdik.

Küçük ve şirin bir şehir olan Girona, Riu Onyar nehri kıyısına dizilmiş bitişik renkli evleri ile Floransa’ya benziyor. 1-2 saat ayırmanın yeteceği bu şehir yürüyerek çok kolaylıkla dolaşılabilir. Nehrin üzerindeki köprülerden geçerek, her iki kıyı da dolaşılabilir.

Havanın oldukça sıcak olması, bu küçük şehri bir dondurma molasıyla hatırlamamızı sağlayacak :)

Sıcağa daha fazla dayanamayınca, kendimizi sahile atmaya karar verdik ve “Costa Brava” olarak bilinen sahil şeridine indik. Blanes’ten Fransa sınırına kadar uzanan kıyı şeridi bu isimle anılıyor. Bu sahildeki yerleşimlerden biri olan “Lloret de Mar”da deniz-güneş-kum üçlüsüne kavuştuk. Klasik bir sahil kasabası görünümündeki Lloret de Mar bana Kuşadası’nı anımsattı. Sahile parkedip günün yorgunluğunu attık. Sahil Barcelona’daki plajlarla karşılaştırıldığında oldukça sakindi.

Barselona’ya dönüş için otoyol yerine sahil yolunu kullanmaya karar verdik, Blanes yönünü takip edip, küçük sahil kasabalarından geçerek Barselona’ya ulaştık. Sahil yolu otoyola göre daha uzun sürüyor tabii ki ama alternatif olarak keyifli bir yol.

Günübirlik gezimiz yaklaşık 320 km ile son buldu.

Barcelona’daki ikinci günümüzde motorsiklet kiralamaya karar vermiştik. Hem hava çok güzeldi, hem de şehri yer altından metroyla gezmek yerine motorsiklet ile keşfetmek daha kolay ve eğlenceli olacaktı.

Scooter kiralayacağımız dükkana gitmek için otelimizin hemen karşısındaki Paralel durağından metroye bindik ve Passeig de Garcia durağında indik. Barcelona’nın metro ağı da oldukça geniş ve pratik. Metro biletleri tek yön 2,0 €

Scooter’ı “Barcelona Moto Rent” firmasından kiraladık, günlük 45 €’ya. İnternette fiyatlar daha makul görünüyordu fakat kask, bagaj, kilit vs. fiyata eklenince toplam maliyet daha yüksek oldu, yine de Barcelona’da pazar günü açık olan bir motor kiralama firması bulmak çok iyi olmuştu.

Scooter’ımıza yerleştikten sonra bir süre tek yön caddelerle mücadele ettik, trafik sistemine alışmaya çalıştık. Bu noktada devreye Pocket Guide girdi. Kesinlikle her seyahat öncesi ilgili şehirlerin rehberlerini telefonunuza indirmenizi tavsiye edeceğim offline çalışan bir uygulama. GPS’ten konumuzunu alıyor böylece, haritada rotanızı çiziyor, gideceğiniz yere kaybolmadan ulaşabiliyorsunuz. Ayrıca şehirlerdeki önemli turistik noktalar ile ilgili bir çok faydalı bilgi içeriyor.

Scooter’ımızla ilk olarak “Sagrada Familia”ya gittik. Saat henüz erken olmasına rağmen Sagrada Familia’ya giriş için bilet kuyruğu çok uzundu. Burada beklemek yerine biletleri sonraki günler için online olarak alıp Sagrada Familia’yı bir başka güne bırakmaya karar verdik. Size de tavsiyem bu yönde vaktinizi uzun bilet kuyruklarında harcamamak için online bilet alın.

Sagrada Familia sonrasında sıra yine bir Gaudi eseri olan “Park Güell”deydi. Burayı ilk kez 2005 yılındaki Barcelona seyahatimde gezmiştim ve çok beğenmiştim. Parkın girişinde yer alan iki bina tamamen şekerden yapılmış sanki, fazlasıyla masalsı bir park Park Güell  :)

Park Güell bir gün önce evini gezdiğimiz zengin sanayici Eusebio Güell’in Gaudi’ye yaptırdığı bir başka proje. Aslıda projenin ilk çıkışı, 1900 yılına dayanıyor.

Eusebio Güell,  İngilizler’in “garden city – bahçe şehir” hareketinden etkilenerek Gaudi’den özel bir site yapmasını istiyor. Böylece bugünkü Park Güell’de 60 müstakil evden oluşacak lüks bir site planlanıyor. Ancak bu evlerden sadece ikisi inşaa ediliyor. Birisi örnek ev olarak tamamlanıyor, ancak hiç alıcı çıkmayınca Gaudi bu evi kendisine alıyor ve babası ile bu evde 20 yıl boyunca yaşıyor. Şu anda bu ev müze olarak hizmet veriyor.

Finansal açıdan başarısız olması, projenin iptal edilmesi ile sonuçlanıyor. Ancak finansal açıdan her ne kadar başarısız olursa olsun bence dünyadaki en iyi tasarlanmış park burası.

Girişteki iki küçük masal evinden sonra merdivenlerde parkın sembolü haline gelen iguanalı havuz yer alıyor. Merdivenlerden sonra sütunlu salon karşılıyor insanı bu salonun üzerinde ise oldukça geniş bir meydan yer alıyor. Meydanın çevresi yılan  gibi s’ler çizen banklarla sınırlanmış.

Mozaik taşlarla kaplı beton bir bank bu kadar rahat olabilir mi diye düşünmeden edemiyor insan sırtını eğimli yüzeye dayadığında..

Bu parka gelmişken Gaudi’nin evini gezmeden dönmek olmaz diye düşündük. Zengin işverenlerine tasarladığı binaların ve evlerin aksine sadeydi Gaudi’nin kendi evi, giriş 5,5 €.

Parkta biraz daha dolaştıktan sonra parkın kapısında yer alan ve şu an hediyelik eşya mağazası olarak faaliyet gösteren masalsı evleri gezdik. Üst kat, merdivenlerin ve parkın girişinin fotoğrafını çekmek için ideal benden söylemesi..

Park Güell sonrasında “Montjuic” tepesine doğru çevirdik rotamızı. Adı üstünde bir tepede yer alan Montjuic, 1929 Uluslararası Sergisi’ne ev sahipliği yapmış ve 1992 yılı Olimpiyatları ile önem kazanmış. Tepelik olduğu için yürüyerek dolaşmak pek mümkün değil, scotter ile ise çok kolay :)

Bence bölgenin en görkemli kısmı “Plaça d’Espanya” yani “İspanya Meydanı” ve arkada görünen “Font Magica” (sihirli havuz) ve “Palau Nacional” (Ulusal Saray)

Plaça d’Espanya’dan, Montjuic’e doğru bakıldığında iki çan kulesi görünüyor. Bu kuleler Venedik’teki San Marco Meydanı’nda yer alan Campanile örnek alınmış.

ünümüzde “Museu Nacional d’Art de Catalunya” yani “Katalonya Ulusal Sanat Müzesi” olarak hizmet veren “Palau Nacional” (Ulusal Saray) ise oldukça görkemli bir yapı. Biz müzeyi gezmedik ancak, meraklılar için belirtmekte fayda var: şehrin en önemli sanat kolleksiyonu buradaymış.

Font Magica, ışık ve su gösterilerine sahne oluyor…

Ulusal Saray’ın girişinde yer alan cafede oturup biraz soluklandıktan sonra olimpiyatlara ev sahipliği yapan stadyumun yanından geçerek, “Castell de Montjuic” (Montjuic Kalesi)’ne gittik. Güzel bir manzaraya sahip kaleden birkaç fotoğraf çektikten sonra günün sıcaklığını atmak üzere plaja gitmeye karar verdik.

Barcelona sahillerine geçmeden önce Montjuic’te yer alan ve bahsetmek istediğim bir iki yer daha var:

Bunlardan ilki “Poble Espanyol” (İspanyol Köyü) İspanya’daki yerel mimari tarzlar ve el sanatlarının tanıtıldığı küçük bir açık hava mimarlık müzesi niteliğinde. 2005’teki Barcelona seyahatimde burayı görmüştüm, sevimli bir yerdi ancak tekrar görmeye gerek duymadım.

Bir diğer nokta ise Fundacio Joan Miro Montjuic’te yer alan ve yine 2005’teki Barcelona seyahatimde görüp beğendiğim yerlerden biriydi. Miro’nun eserlerinin yanısıra başka sanatçıların eserlerinin de yer aldığı bu müzedeki en etkiyeci ve aklımda kalan eser ise Miro’nun bir duvar halısıydı. 7,5 m x 5 m boyutlarındaki bu devasa halı karşısında şaşkınlığımı gizleyememiştim.

Sahile inmeden önce hızlı bir yemek için ilk kez Amsterdam’da gördüğümüz ve La Rambla da bir şubesi olan Wok to Walk’a uğradık, hızlı bir noodle ziyafeti sonrasında saat 16:00’ya doğru plajdaydık.

Bu sefer altımızda scooter’ımız olunca bir kaç farklı yerden denize girdik ve “Port Olimpic”e kadar gittik.

Port Olimpic 1992 yılı Olimpiyatları sırasında eski limanın yenilenmesiyle tekrar şehre katılan önemli bir alan. Burada her yerden görünen iki yüksek gökdelen var. Birisi “Arts Oteli” diğeri ise “Mapfre’nin ofis binası”.

Bu bölgede gökdelenler kadar ve belki de daha fazla dikkat çeken bir de “balık heykeli” var. Her yerden görünen ve güneşte parlayan 56 m uzunluğunda ve 35 m yüksekliğindeki bu çelik heykel,  ünlü mimar Frank Gehry’e ait. Rengi ve malzemesi sebebiyle güneşin yansımasıyla pırıl pırıl parlıyor bazen :)

Marina etrafında restoranlar, barlar ve mağazalar var. Bu sefer yemedik ancak Port Olimpic’te yemek yemek isteyenler için 2005’teki seyahatimde deniz mahsüllerine doyduğum “La Barça del Salamanca”yı tavsiye edeceğim :)

Plaj sefasından sonra akşam yemeği için hazırlanmak üzere otelimize döndük.

Barri Gotik’te sokaklarda gezindikten sonra yemek için Orio’yu gözümüze kestirdik. Restoranın girişinde “Pintxos Bar”da tabaklarda atıştırmalık sayısız ürün vardı. Beğendiklerimizden kendimize bir tabak ayarladık, bu tek lokmalık tapas’ların tanesi 2-3 € civarındaydı, başlangıçlardan ızgara karides, ana yemek olarak bir antrikot söyledik, bir de bira içtik. Bu yemeğin maliyeti ise 55,50 € oldu.

Yemekten sonra şehirdeki gece turumuzu tamamladık ve otelimize döndük.

Barselona’daki ilk günümüze oteldeki açık büfe kahvaltıyla başladık ve sonrasında kendimizi sokaklara attık. İlk önce sahil tarafına doğru yürüdük, Maritim ve Drassanes Müzesi yani denizcilik müzesinin çevresinden dolaşarak La Rambla’nın sonunda yer alan “Colomb Anıtı”nı gördük.

Cenovalı denizci ve kaşif olan Cristof Colomb, 1452 yılında Atlantik Okyonusu’nu aşarak Kuzey Amerika’ya ulaşmıştır ve Amerika’nın kaşifi olarak değerlendirilir. 1888’de açılan 60 metre yükseklikteki Colomb Anıtı, 1493’te Christof Colomb’un Amerika dönüşünde ilk ayak bastığı yere dikilmiş. Anıtın üzerinde Colomb’un bir heykeli var, sağ eliyle uzakları, Yeni Dünya’yı gösteriyor.

Colomb Anıtı’nı arkamıza alıp La Rambla Caddesi’ne doğru yürüdük. 1,2 km uzunluğundaki bu cadde o kadar keyifli ki, caddenin ortasındaki ağaçlarla çevrili yaya yolu büfeler, çiçekciler, cafeler ve hediyelik eşya tezgahları ile dolu. Tabii ki bir de canlı heykeller var caddeyi daha da eğlenceli hala getiren.

La Rambla’da biraz yürüdükten sonra Gaudi’nin şehre yıllar önce kattığı güzelliklerden biri olan “Palau Güell”i gezdik. Giriş ücreti kişibaşı 12 €.  Palau Güell yani Güell Sarayı mimar Antoni Gaudi tarafından sanayici iş adamı Eusebi Güell için tasarlanmış ve inşaatı 1889’da tamamlanmış. Unesco Dünya Mirası listesinde yer alan bu muhteşem evin renovasyonu 2011 yılında tamamlanmış. Gaudi’nin yaptığı tüm eserler beni çok etkiliyor, bir mimardan öte çok harika bir tasarımcı. Bu ev için de bir çok mobilya ve aksesuar tasarlamış.

Gaudi’ye özgü bacalar, asimetrik formlar ve eğimli yüzeyler tabii ki burada da var. Anlatması zor yapılar tasarlamış Gaudi, ama mutlaka gezilmesi ve görülmesi gereken yerler, insanı şaşırtan detaylar var, gezerken yarattığı his, insanın yüzünde gülümsemeye neden olan cinsten :)

Mekanı anlatan audio guide’lardan almanızı tavsiye ederim, binayı daha iyi anlayacaksınız ve bazı şeyleri farketmenizi sağlayacak.

Palau Güell’de ayrıca her yarım saatte bir evin içerisindeki şapelde yer alan orgtan yükselen sesi duyacaksınız.

Gaudi’nin eserlerini gezdikten sonra bizim evi de Gaudi tasarlasın diye düşüneceksiniz ve eve dönünce banyo ve mutfak seramiklerinizi kırıp gelişi güzel tekrar dizmek isteyeceksiniz.. En azından ben böyle hissettim :)

Palau Güell’den sonra La Rambla’daki yürüyüşümüze devam ettik. Caddedeki diğer önemli noktalardan biri “Gran Teatre del Liceu” (Opera Binası), diğeri ise “Plaça dela Boqueria” (Boqueria Meydanı). Bu meydan, çok sevdiğim sanatçılardan biri olan Joan Miro’nun mozaik kaldırım desenine ev sahipliği yapıyor 1976’dan bugüne.

La Rambla’da yürürken mutlaka farkedeceğiniz ejderha şeklinde bir aydınlatma ve şemsiye figürü var, eski bir şemsiye dükkanı için tasarlanmış bu figür, Art Deco tarzını yansıtıyormuş rehber kitabımızın söylediğine göre.

Gelelim “Plaça Reial”e.. Türkiye’de çok görmeye alışkın olmadığımız ve niye bizde yok dediğim meydanlardan.. Sanki bir sokağa giriyormuşcasına yürüdükten sonra büyük bir meydanda bulmak kendimi sevdiğim hislerden..

Plaça Reial’i ilk gördüğüm zamanda bende tam olarak bu hissi yaratmıştı, 1850’lerde yapılan bu meydan. Türkçe’ye çevirirsek, Kraliyet Meydanı anlamına gelen bu meydan, Barcelona’nın en önemli turistik çekim noktalarından. Meydanı çevreleyen sıra sıra restoran ve cafeler soluklanmak için ideal. Bir de orijinal sokak lambaları var meydanda, Gaudi tarafından tasarlanmış.

Plaça Reial’den sonra sıra en sevdiğim yerlerden biri olan “Mercat de Sant Josep de la Boqueria” kısa adıyla “La Boqueria”daydı yani sabit pazar. Geçmişi taaa 1217’ye kadar uzanan bu pazarda her türlü ürünü bulmak mümkün. Kasap, şarküteri, balık, meyve, sebze, peynir aklınıza gelebilecek herşey oldukça düzenli bir şekilde sıralanmış durumda.

Pazarın La Rambla tarafından girişinde plastik bardaklara doldurulmuş rengarek taze sıkılmış meyva suları karşılayacak sizi. Çok renkli ve iştah açıcı bir manzara, hemen 1 € verip bir bardak kapın, ister tropikal meyvelerin suyunu için isterseniz klasik portakal nar… Zaten birkaç farklı meyve suyunun tadına bakmadan olmaz, siz de bizim gibi Barcelona’da geçen günlerinizde günde en az bir kere buraya uğrarsınız nasılsa :)

Dilerseniz meyve suyu yerine meyvenin kendisini de yiyebilirsiniz.

La Boqueria’nın içinde aynı zamanda atıştırmalık restoranlar da var, pazardaki gezi iştahımızı açınca çareyi bu restoranlardan birine oturmakta bulduk. Ortaya ızgara deniz mahsülleri tabağı  (parillada dee marisco) söyledik (25 €), bira  (2.25 €) ve su (1.90 €)

Kasap ve balık reyonlarında alışılmışın dışında hep bayan tezgahtarlar var..

Bu lezzetli yemek sonrası yine La Rambla’ya çıktık ve caddenin sonundaki “Plaça de Catalunya” yani Catalunya Meydanı’na kadar yürüdük. Sonrasında tekrar La Rambla’dan yürüdük.

La Rambla’daki dondurma büfesinde şirinler dondurması ile karşılaştık tadına bakmadım ama çocukların çok sevdiğine eminim :)

Sabahtan beri yeterince gezdiğimizi düşünerek deniz-güneş-kum üçlüsünü hakettiğimize karar verdik ve kendimizi Barcelona’nın sahil kesimine “Barceloneta”ya attık. Otelden taksiyle bizi en yakın plaja götürmesini istedik ve taksici bizi ilk plaj olan San Sebastian’da bıraktı. Biraz yürüdük ve üçüncü plaj olan Barceloneta’da havlumuzu serecek bir yer bulup denizin keyfini çıkardık.

Bir kaç saat plajda takıldıktan sonra, sahilde yer alan büfelerden biri olan “Princesa 23”e oturduk biraz atıştırmak için. Patatos wedge (4,5 €), nachos (9,5 €), bira (5 € ) ve su (2 €) ile sahilde keyif yaptık.

Sahilden yürüyerek otele dönmeye karar verdik. Yol boyunca sahildeki art work’ler bize eşlik etti.

Bir Amerikalı pop art sanatçısı Roy Lichtenstein’a ait bir kadın yüzü, heykelin orijinal ismi El Cap de Barcelona.

Diğer heykel ise Javier Mariscal tarafından tasarlanmış bir yengeç heykeli (The Gamba de Mariscal)

Yaklaşık 40 dakikalık bir yürüyüş sonrası akşam için hazırlanmak üzere otelimize vardık.

Akşam yemeği öncesinde şehri biraz daha dolaştık. Barcelona’nın en eski merkezi olan “Barri Gotik” yani Gotik Semt’in sokaklarında kaybolduk. Hükümet binası ve belediye sarayının yer aldığı Plaça de Sant Jaume’da bu binalardan çok tel’den yapılmış bir heykel ilginç geldi bize.

Bu meydandan sonra Barselona Katedrali’ne doğru yürüdük. 13. ve 15. yüzyıllar arasında inşa edilen katedral görkemli bir Gotik cepheye sahip. Katedralin ön cephesindeki meydan turistlerle doluydu. Bir süredir, hepsinin içi aynı gelmeye başladığı için katedrallerin içini gezmiyoruz, Barcelona Katedrali’ni de dışarıdan görmek yetti bize.

Akşam yemeği için bir arkadaşımın tavsiye ettiği küçük ve sevmli bir restorana oturduk La Contonada. Ortaya atıştırmalık bir kalamar (4 €) almejas ala marinera- sulu midye (7,5 €), bira ve antrikot söyledik. Fiyat olarak makul bir restorandı ve özellikle midye tabağı lezizdi.

Akşam yemeğinden sonra bir süre Plaça Reial’de oturduk ve birşeyler içtik, meydanın gece de keyfini sürdükten sonra otelimize döndük.

Son dakika ayarlanan bir seyahatti bizim için İspanya, bu kadar programsız bir seyahat uzun zamandır yapmamıştık. Haziran ayının son günlerinde, THY’den ucuz bilet bulunca bir anda vizemiz bile yokken 12- 16 Temmuz için aldık biletleri, iki kişi toplam 450 €’ya. İki gün de izin alınca, 4 günlük bir seyahat oldu bize. Yazının Devamı…